O uniwersalności brzmienia kanklės, czyli o występie Indrė Jurgelevičiūtė w siedzibie fundacji Palma

Jej muzyka, zakorzeniona jest w pradawnych tradycjach, a jednocześnie otwiera przestrzeń do medytacji, do oddechu i refleksji, łącząc to, co minione z tym, co przed nami w głębokim, uniwersalnym i ponadczasowym brzmieniu.

W ramach ostatniego tegorocznego koncertu z cyklu W Samo Południe, przytulną siedzibę Fundacji Palma odwiedziła wszechstronna i przesympatyczna artystka - litewska kompozytorka, wokalistka i wirtuozka bałtyjskiej cytry - Indrė Jurgelevičiūtė.

 

  

 

 Na styku tradycji i nowoczesności 

Choć mieszka w Belgii, nie zapomina o swoich korzeniach i tradycji, która ukształtowała jej muzyczną wrażliwość i charakterystyczny styl. Pochodząca z Litwy Indrė Jurgelevičiūtė tworząca zarówno solo jak i w ramach grupy Merope  odwiedziła Gdańsk, by zaprezentować tutejszej publiczności swoją twórczość, której bazę stanowi niezwykły instrument - starożytna bałtyjska cytra zwana kanklės, która uznawana była niegdyś za pomost do kontaktu z duchami przodków i która do dziś intryguje brzmieniem wprowadzającym w trans i budującym specyficzną aurę. Ten duchowy, atmosferyczny charakter nadał muzyce wyjątkowy ton, a domowa atmosfera koncertowej przestrzeni sprawiła, że jej odbiór był doświadczeniem zarówno bardzo przyjemnym jak i zdecydowanie oryginalnym.  

Indre zagrała nie tylko na kanklės, lecz także na różnego rodzaju drobnych instrumentach z wykorzystaniem elektronicznych efektów, budując przestrzeń pomiędzy tradycją i współczesnością. Niezwykłe dźwięki, którym blisko było zarówno do folku jak i do ambientu, dopełniła swoim głębokim, czystym i zachwycającym śpiewem, wciągając w intymny, osobisty muzyczny spektakl zachwyconą publiczność. 

 

 

Późnojesienna refleksja i ucieczka od zgiełku

Artystka, która doskonale odnajduje się na pograniczu awangardy i muzyki tradycyjnej, która współpracowała z takimi artystami jak Laraaji, Shahzad Ismaily czy Gyða Valtýsdóttir, od chwili pojawienia się na scenie momentalnie zbudowała z widownią nić porozumienia, która z utworu na utwór przybierała na sile. Nie tylko dzięki wyjątkowym zdolnością, lecz także szczerości i skromności. 

Otwarta na to, co nieoczywiste, bardzo świadoma publiczność, która szczelnie wypełniła kameralną fundacyjną przestrzeń, słuchała z zapartym tchem, chłonąc dźwięki z zamkniętymi oczami, dając się ponieść transowym rytmom, które otulały duszę niczym ciepły koc. Było to doświadczenie rytualne i oczyszczające, pozwalające choć na moment oderwać się od przedświątecznego biegu i wszechobecnego zgiełku, tak bardzo potrzebne, by odzyskać niezbędną równowagę. Pięknie wpasowało się zarówno w grudniowy, późnojesienny czas, jak i refleksyjny, medytacyjny, a zarazem bardzo bezpośredni charakter spotkań z muzyką w ramach tej odsłony cyklu W Samo Południe. 

 

Więcej zdjęć z koncertu znajdziecie tu: https://www.muamart.pl/index.php/indre-jurgeleviciute/

Kolejne wydarzenia spod znaku fundacji już w nowym roku, a pierwszy koncert został zapowiedziany na końcówkę stycznia. Szczegółowych informacji wypatrujcie już niedługo na www.fpalma.pl i w mediach społecznościowych Fundacji Palma.